Aklımın tüm anlayışı,
Kıvrım, kıvrımda dolaşık.
Dans ediyor mantığımla,
Sanki olmuş bir sarmaşık.
O kadar söyledim sana,
Beni “ Mazhar Osman la”
Ne olur tanıştır diye.
“Manik Depresif” Bir haldeyim,
İdrakim bir karış havada,
Nerden yakalandım bilmemki,
Bu garip hastalığa,
Yoksa senden mi bulaştı,
Kalbimdeki bu garip sancı.
Doktar lar oldu seferber,
Onca konsültasyona rağmen,
Teşhis koyamadılar da,
Çare yok buna dediler .
Ümitsiz vaka imişim,
Nerden bulacaklar’ki,
Toplansada tüm hemşireler,
Ah, Sen var ya ,sen !,
Bir tek sendedir ilacım,
Ne o, sendemi anlamadın.
Bak anlatayım da dinle canım.
Hastayım sana, hastayım,
Hastayım, hastayım, hastayım
****************************
1.3.1997-Ctesi*24.35
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder