Ben sana değil be! yavrum,
Sevdalara sevdalıyım,ezelden.
Efkar bastığında gönlüme,
Tarifsiz hazlar duyarım kederden
İnsan olmanın erdemidir bence,
Kalbin bu garip sancısı.
adına “AŞK” diyorlar, bu illetin.
Anlatılamamış, bu hastalık,
Asırlar boyu kimselerce.
Tarifi olmaz bunun be güzelim,
Yaşanır ancak söylenemez.
İnsan bir kere doğar,ve
Bir kere’de ölür derler.
Ne kadar yanlıştalar bir bilseler.
Ben her aşık olduğumda,
Yeniden doğarım,ölümsüzce.
Terk edildiğimde’de bir görsen
Ölüp ölüp ,dirilir.tekrar ölürüm
Sana göre belki ,bir kere,
Bence , belki binlerce kere.
Aşkına değil be! güzelim,
Ben sevdalara sevdalıyım.
Gidecekmişsin yolun açık olsun,
Haydi sana güle güle.
Bir an yine ölsemde,
Ayrılığın acısın ,mey yapar,
Sefayla içer, içer ve yine içerim.
Bendeki sarhoşluğu görsen,
İnan hayretle ,şaşar kalırsın.
Sana değil be! yavrum,
Aşk’a aşığım,ben taa! ezelden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder