Sonsuzluğun sahibi cananım
Sevmekten gafil olan gönlüme
Bir insan ateşi düştüğünde
Yandı yandı’da kavruldu
Yitirdiğinde gün ve geceler
Kanlı yaşlar dağladı kalbimi
Feryadın nağmeleri arşı titretti
Dedim ya gafilim
Gerçek mahbube’den habersiz
Firaklarla yoğrulmuş sevdalar
Boş bir hayalmiş bilemedim
Aşkı bekaya olması gerekirken
Sonsuz göz yaşların hedefi
Ölümcül sevgilerle oyalanıp
İnledim inledim durdum
Üç günlük ömrümü
Boş avuntularla doldurdum
Tüm sevenler terk ederken
Hepside birer birer
Bir sen varsın beni seven
Ve ben sevginden bi, haber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder